Dr Jarosław Kuisz

Dr Jarosław Kuisz jest historykiem prawa, analitykiem polityki i pisarzem. W 2009 r. założył tygodnik Kultura Liberalna i od tego czasu jest jego redaktorem naczelnym. Pracownik naukowy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, chercheur associé w CNRS w Paryżu oraz Senior Fellow w Zentrum Liberale Moderne w Berlinie. W Polsce jest jednym z pionierów interdyscyplinarnych badań nad związkami państwa, prawa i kultury. Jego książka “Propaganda bezprawia. O »popularyzowaniu prawa« w pierwszych latach Polski Ludowej” znalazła się wśród 10 najlepszych książek o polskiej historii najnowszej, nominowanych do Nagrody Historycznej m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego (2021). Ostatnio opublikował „Posttraumatische Souveränität” (współaut., Suhrkamp, 2023) oraz książkę „The New Politics of Poland” (Manchester University Press, 2023), recenzowaną na łamach, m.in.: the London Review of Books, the Times Literary Supplement, the Sunday Times. Książka „The New Politics of Poland” również znalazła się wśród najlepszych książek na świecie w 2024 roku według Foreign Affairs. Regularnie publikuje w zagranicznej prasie, m.in.: The New York Times, The Guardian, Foreign Affairs, Le Monde, Die Zeit. Aktualnie przygotowuje książkę o post-populizmie dla wydawnictwa Suhrkamp (ukaże się w 2025).

Temat wykładu: O post-traumatycznej suwerenności w Europie Środkowo-Wschodniej
Atak Rosji na Ukrainę przywrócił starą, środkowoeuropejską obawę: bycia ofiarą wielkich mocarstw. W przeciwieństwie do Niemiec, z których ziem wybuchły dwie wojny światowe, w Warszawie, Tallinnie i innych miejscach nie było wahania. Tylko ten, kto sam został zaatakowany i, jak Polska, raz całkowicie zniknął z mapy, rozumie, że militarna obrona własna jest uzasadniona. W swoim jasnym eseju Karolina Wigura, historyczka idei, oraz Jarosław Kuisz, politolog, opisują, jak dzisiejsza wojna reaktywuje historyczne traumy; dlaczego Warszawa przejmuje rolę lidera w europejskiej polityce obronnej, mimo że rządząca partia PiS postrzega Unię Europejską jako zagrożenie dla własnej suwerenności.