Piotr Olszówka, urodzony w roku 1956 w Stalinogrodzie, studiował filozofię i religio-znawstwo w Uniwersytecie Jagiellońskim, tam obronił pracę doktorską w roku 1985. Od roku 1986 w Berlinie, Bauhaus Archiv, FU Berlin, BTK. Tłumacz i publicysta. „WITKACY-STRZEMIŃSKI-INGARDEN. Trzy teorie estetyczne i próba ich syntezy.”

Teoria czystej formy, unizm i fenomenologiczna teoria przeżycia estetycznego mają odmienny status poznawczy i odmienny zakres, dadzą się jednak nie tylko porównać lecz
i uogólnić.

Autorzy tych trzech teorii odegrali w historii nie tylko polskiej myśli i polskiej kultury doniosłe role. Na ich losy wpłynęła historia, najdonioślejsze dokonania twórcze mieli w czasach II Rzeczypospolitej. Ich inspiracje myślą niemiecką ale i awangardą rosyjską uwarunkowane są nie tylko historycznie, wojny światowe i totalitaryzmy wpłynęły na ich osobiste losy lecz i na ich twórczość.

Stanisław Ignacy Witkiewicz malował, pisał i fotografował, wszechstronność jego zainteresowań kulminuje w teorii czystej formy, łączy bowiem myślenie o teatrze i malarstwie, ogólną teorię kultury oraz monadologię. Władysław Strzemiński – malarz i teoretyk – to także twórca Muzeum Sztuki i zaangażowany pedagog. Roman Ingarden poszukując ostatecznych ontologicznych odpowiedzi „po drodze” stworzył teorię miejsc niedookreślenia i – „niechcący” – rozwiązał Husserlowski dylemat fenomenologii dotyczący wiedzy niewątpliwej.

Trzy punkty widzenia na to, co estetycznie wartościowe, pozostawiają miejsce na syntezę.