Beata Halicka jest kulturoznawcą, profesorką Uniwersytetu im Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 2013 roku pracuje w Polsko-Niemieckim Instytucie Badawczym przy Collegium Polonicum w Słubicach, będącym wspólną jednostką badawczą poznańskiej uczelni i Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. W latach 2006-2014 wykładała historię kultury Europy Środkowo-Wschodniej na EUV we Frankfurcie nad Odrą, a także – w charakterze profesora gościnnego – na uniwersytetach w Calgary (2014), Chicago (2015) i El Paso (2016). Jej zainteresowania naukowe to: problemy nacjonalizmu i przymusowych migracji w Europie, stosunki polsko-niemieckie, kwestie tożsamości w regionach przygranicznych, a także kultura i polityka pamięci. Za książkę pt. Polski Dziki Zachód. Przymusowe migracje i kulturowe oswajanie Nadodrza 1945-48 otrzymała Nagrodę Identities 2016 w kategorii najlepsza książka historyczna roku. Więcej na http://beatahalicka.pl/

Temat wykładu: Przymusowe migracje z perspektywy dziecka
Doświadczenie przymusowych migracji odciska się zazwyczaj znaczącym piętnem na całym życiu, dotyczy to w szczególności dzieci. Wychodząc od porównawczej perspektywy migracji, które w związku z drugą wojną światową dotknęły różne grupy ludności w Europie, w wykładzie zaprezentowane zostaną przykłady losów dzieci polskich i niemieckich nad Odrą po 1945 roku. Bazując na spisanych wspomnieniach podjęta zostanie próba odpowiedzi na pytania: jak radziły sobie one z pamięcią o doświadczeniu wojny i przymusowych migracji, jak odnalazły się w nowym środowisku, jaką rolę odegrali ludzie im bliscy, a jaką szkoły i instytucje państwowe? I wreszcie, jak takie doświadczenia mają się do relacji z migrantami i uchodźcami dziś?